Bo zimą w sandałach nie wypada

   Zakręt za zakrętem. Zimo-wiosna, braknik-czasu, krok w przód, krok w tył - zadyszki można dostać od samego myślenia. Na szczęście ktoś wymyślił niedzielę, czyli dzień, w którym nikt nie jest w stanie wyciągnąć mnie z kącika, dopóki sama wyraźnie nie powiem, że tego właśnie chcę i pragnę. I tak, gdybym dziś została zagrzebana pod kocykiem, ktoś z góry śmiało mógłby pierdylnąć mnie pierunem, bo nie wykorzystać takiej pogody byłoby grzechem zdecydowanie za ciężkim, nawet jak na zarezerwowany dla mnie 9 krąg piekielny.
   Taka pogoda właśnie utwierdza mnie w przekonaniu o celności, jaką wykazałam się przy wyborze obuwia zimowego. Nie wiem, kto wpadł na połączenie kożucha i tamposzczałów, ale to geniusz sam w sobie, a już na pewno jeśli chodzi o moje naprawdę wygórowane oczekiwania.
O skórzanych Conversach marzyłam już od dawna, marudziłam dosyć sporo, a byłam na tyle pokręcona, żeby sprawić komuś innemu, teraz przyszła kolej na mnie! Kozaki poszły w odstawkę( i wcale nie dlatego, że nie chce mi się wymienić fleczków), jest wygodnie i idealnie komponuje się z plecaczkiem, czy torbą treningową, które noszę do pracy, ale o tym innym razem. :D
   Post powstał tyko dlatego, że pewna dobra duszyczka wydzierżawiła mi kawałek czarnego maleństwa zakończonego obiektywem, które kocham i uwielbiam!
Polecam klikać w zdjęcia i zostawiać po sobie ślad! :)

Ten kożuszek! <3