Zimo?

   Jestem właśnie w trakcie przeklinania na czym tylko świat stoi, za swoją ułomność i wsadzanie paluchów tam gdzie nie trzeba, czego wynikiem jest wieczne zniknięcie mojej pracy na kosmetykę, nad którą siedziałam już drugi dzień. Na szczęście za moment wychodzę do pracy i świąteczne choreografie, a szczególnie berbecie skaczące w rytm świątecznych piosenek trochę ukoją moje zszargane nerwy.
   A'propos(czy jak się to pisze) świąt, które są już przecież za tydzień to mam wrażenie, jakby aura trochę opadła. Rozumiem brak mrozu w listopadzie, natomiast jego braki w grudniu dość ciężko mi zrozumieć już któryś rok z rzędu. Pamiętacie te czasy kiedy to zimnisko połączone z śniegiem do kolan sprawiało, że autobusy nie docierały do miejsc docelowych, a auta odśnieżane przez pół godziny i tak nie chciały odpalić oznajmiając wszem i wobec ze są chore od stania na mrozie kaszleniem i duszeniem? No i te słodkie obrazki typu 'Zimo Wy*$^*%alaj'. Szczerze? Nie wiem jak Wy, ale ja kocham jak odmarzają mi palce u stóp, nogi ciągną od zimna, poliki w pakiecie z nosem są w kolorze buraka, a do świątecznych skili typu 'wygibasy na lodzie - czyli nigdy nie tańczyłem lepiej' można dołączyć jeszcze stylowy stretching przez pokonywanie kolejnych wysokich zasp śnieżnych. 
   Może z tym kochaniem to przesadziłam, bo zmarzluch ze mnie niemały i uchylone okno zimą równa się z owinięciem w kocyk i najlepiej w mojego Mężczyznę jeszcze gdzieś po drodze, ale niczym małe dziecko tęsknię za śniegiem na święta, który daje tyle przeuroczej magii migocąc w światle latarni i lampeczek. A jak jest z Wami?